خداحافظ مرد بزرگ....
http://1pezeshk.com/archives/2013/09/steve-ballmer-bids-employees-a-tearful-farewell.html
فکر میکنم ما خیلی خیلی تلاش کرده ایم که دیگر خوی وحشیانه ی انسان ریخت های غار نشین را فراموش
نماییم.پیشرفت های علمی بسیاری زندگانی را برای ما آسانتر نموده اند.ویجر را از مرزهای منظومه خورشیدی با صمیمانه ترین سلام ها به بیرون رانده ایم.اما...اما در شگفتم که کدامین مردانه نیشتری دمل چرکین فقر را برای همیشه ...
تاابد ...برای کودکانی با هر اندیشه و مرامی خواهد شکافت؟
هر آنچه را که می بینید....
هر آنچه را که می شنوید یا که با سر انگشتانتان لمس می نمایید...
مز ه های چشیدنی...
بوهای بوییدنی...
کابوسهای نادیدنی...
او برایتان دنیا را فراهم آورده است...
او برایتان هفت میلیارد و اندی بینش ساخته است...
با او می توان قاتلی بی رحم بود...
با او می توان مجنونی بی عقل بود...
با او میتوان گریست...
با او می توان خندید...
و شاید با او بتوان دنیا را به سخره گرفت...
رویای نوع بشر جاودانه بودن است...
آخ که اگر او بتواند ...
خارج از این غلاف گوشتی نیز ...
بر سخت افزارهای پولادین حکمرانی نماید...