تولد

ناسا در رابطه با این تصویر نوشت: یک ستاره مانند خورشید ما، در واپسین روزهای زندگی خود می‌تواند به یک غول سرخ‌رنگ تبدیل شود. در آخرین روزهای عمر یک ستاره، هسته آن به داخل خودش سقوط می‌کند و لایه‌های سطحی را به بیرون می‌راند. ستارگان در اثر همجوشی هسته‌ای که در هسته آن ها رخ می‌دهد، پایدار هستند که این امر باعث تولید انرژی می‌شود.

فرآیندهای همجوشی هسته‌ای دائما سعی می‌کنند ستارگان را از هم جدا کنند، ولی گرانش ستاره مانع از بروز این اتفاق می‌شود.

پس از آن، تمام باقی‌مانده یک ستاره چیزی است که ما در این تصویر مشاهده می‌کنیم و لایه‌های درخشان بیرونی در اطراف یک ستاره کوتوله سفید قرار می‌گیرند.

این سحابی سیاره‌نما "ان‌جی‌سی ۵۳۰۷"( NGC 5307) نام دارد و حدود ۱۰ هزار سال نوری از ما فاصله دارد.

سحابی "ان‌جی‌سی ۵۳۰۷" در صورت فلکی "قنطورس" مشاهده می‌شود که از نیم‌کره جنوبی زمین قابل رویت است.

تشکیل یک سحابی سیاره‌نما مرحله آخر عمر یک ستاره شبیه به خورشید است.