براساس این داستان، کوهی با نام ساپو در روم باستان وجود داشت در آن زمان مردم رم، به وجود خدایان مختلف، اعتقاد داشتند.
آنها در کوه ساپو که مکانی مقدس بود حیواناتی مانند گاو، گوسفند و بز و... را برای خدایان خود قربانی و پیشکش میکردند باران، چربی قربانیها را با خاکستر حاصل از آتش مخلوط میکرد و آنها را به سمت حاشیهی رودی که در نزدیک آنجا بود انتقال میداد.
در آن زمان مردم روم متوجه شدند که اگر در این رود لباسهای خود را بشویند، تمیزتر خواهد شد مردم بین النهرین هم با مخلوط کردن چربی حیوانات، خاکستر و لیمو گلولههای چرب و بدبویی میساختند که قابلیت از بین بردن خاک و کثیفیها را داشت.