و این سعدی بی تربیت

«گفت: هرکس امشب دو رکعت نماز بگزارد، او را حوری دهند که بالای او از مشرق تا به مغرب باشد.

کسی گفت: من این نماز نکنم و این حور را نمی‌خواهم.

گفتند: چرا؟

گفت: زیرا که اگر سرش در کنارِ من باشد و در شیراز و بغدادش گایند، مرا چه خبر بُوَد؟!»