سیل چابهار بلوچستان

گاهی برای رسیدن به هیچستان

لازم نیست که کتابی فلسفی بخوانی و با ژستی روشنفکرانه

سیگاری دود کنی

و

به نقد دنیا برخیزی.

برای سفر به  دیگر سو

کافیست از جنس فرودستان مصیبت دیده باشی

تا

گوشه ای کز کرده

و

با بهت بنگری

که آب های خشمگین گل آلوده

هیچ را با خود

از بیغوله ات

به دریا ریخته اند

و تو همانی

که قبل از سیل بوده ای

همان دست های خالی

همان پاهای نحیف

همان سفره ی بی نان

همان تنهایی ترسناک

همان هیچستان همیشگی!