کارخانه برقی که چشم تهرانیها به نور جمالش منور شد توسط حاج حسین آقا امینالضرب اصفهانی وارد ممالک محروسه شد. این کارخانه برق لامپهای اطراف اندرون سلطنت قجرها را روشن میکرد تا «شاه آسوده در کار پر از دنباله ملت بیاندیشد.
دریغ که جماعت عوام، روشنایی برق را «قسمتی از قدرت شیطان» میدانستند و تن به خفت و خواری چنین روشنایی نمیدادند که حبابش بدون هیچ وسیله و سوخت قابل رویتی، خودبهخود اتاق و محل تاریکی را روشن میکرد و حتی بدون پُف کردن، خاموش میشد. جماعت دکاندار نیز که کسب شبانه را مخصوص شیاطین و سبب قطع برکت میدانستند، حاضر نمیشدند پای میهمان ناخواندهای که از بلاد کفر آمده بود، به رزق و روزیشان باز شود.
کارخانه برق با مردمی مواجهه بود که میگفتند اگر این نور شیطان وارد هر خانهای شود زنان و دخترانش به گناه میافتند و مردان و پسرانش بیمار و عقیم میشوند تا آنجایی که به سیمها و لامپهای بیزبان حملهور میشدند تا مبدا فکر راه یافتن به خانههایشان به سرشان بزند.