روز ۲۷ اوت ۱۸۵۹ یک پیغام سرنوشتساز فرستاده شد. آخرین حامی مالی ادوین دریک، کارآفرین آمریکایی هم تحملش طاق شده و برایش نوشته بود: "قرضهایت را بده، بی خیال شو و به خانه برگرد. "
به گزارش بیبیسی، دریک امیدوار بود بتواند نفت "خام" تصفیه نشده پیدا کند که به رنگ قهوهای است و در غرب پنسیلوانیا در نزدیکی سطح زمین یافت میشود. طرحش این بود که با تصفیه این ماده برای تأمین سوخت چراغ نفت سفید تولید کند تا جانشینی برای روغن نهنگ که روز به روز قیمتش بالا میرفت، باشد.
این ماده فرآوردههای جانبی دیگری هم داشت که کمتر به درد میخوردند، از جمله گازوییل که اگر خریداری برایش پیدا نمیشد میتوانست همهاش را دور بریزد.
پیغام فرستاده شده بود، اما وقتی دریک با فشار مته دریل خود به یک منبع زیرزمینی پر از نفت خام نفوذ کرد، هنوز آن را دریافت نکرده بود. از عمق ۲۱ متری زیر زمین نفت شروع به بیرون آمدن کرد. به این ترتیب نهنگها نجات یافتند و جهان دستخوش تغییری بزرگ شد.
چند سال بعد از آن، تنها چندین کیلومتر آن طرفتر به سمت جنوب اتفاقی افتاد که تنها بخش کوچکی از آن چه قرار بود در آینده اتفاق بیفتد، به حساب میآمد. در ۱۸۶۴، وقتی در پیتهول پنسیلوانیا نفت کشف شد، به نوشته روزنامه نیویورک تایمز تعداد ساکنان این شهر که نزدیک ۱۰ کیلومتر وسعت داشت به ۵۰ نفر هم نمیرسید.
یک سال بعد، اما پیتهول دست کم ۱۰ هزار سکنه، ۵۰ هتل، یکی از شلوغترین دفاتر پستی، دو ایستگاه تلگراف داشت. در این میان عدهای هم به ثروتهای هنگفت رسیدند. اقتصاد واقعی، اما پیچیده و خودکفاست است و پیتهول که هیچیک از این ویژگیها را نداشت یک سال بعد به ویرانه تبدیل شد.