یخ خشک در مریخ

اتمسفر غنی از دی‌اکسید کربن در سیاره مریخ موجب شده است تا شبنم‌های یخ خشک در این سیاره دیده شود.

در اواسط زمستان، این یخبندان در بیشترین حد خود از قطب‌ها به عرض‌های جغرافیایی میانی می‌رسد تا زمانی که آنقدر گرم و آفتابی نباشد که تداوم یابد. 

تکه‌های کوچک یخ خشک نزدیک‌تر به استوا در شیب‌های رو به قطب که سردتر هستند و نور خورشید دریافت نمی‌کنند، یافت می‌شوند. دمای مورد نیاز برای یخ زدن دی اکسید کربن حدود منفی ۱۹۳ درجه فارنهایت است.

نخستین یافته‌ها در مورد وجود مجراهای یخ خشک مریخ مربوط به سال ۲۰۰۰ میلادی بود که باعث شگفتی دانشمندان شد، آنها معتقد بودند وجود مجراها در سطح مریخ حاصل عمل فرسایش ناشی از آب است که در نهایت با بخار شدن آب مایع امکان وجود آب در حالت جامد را در مریخ امکان پذیر می‌کند. هرچند که برای بقای حیات وجود آب مایع حیاتی است.

این تصویر در اواسط زمستان در نیمکره جنوبی مریخ گرفته شده و دهانه‌ای را در نزدیکی ۳۷ درجه عرض جغرافیایی جنوبی نشان می‌دهد.